O złości dziecka - praktycznie! Co robić?

W chwili wybuchu złości zapewniamy dziecku bezpieczeństwo i pomagamy mu się uspokoić. Często da się tego dokonać przez czuły dotyk i kojący ton głosu. Jeśli natomiast dziecko jest już w takim stanie, że może zrobić sobie lub komuś krzywdę być może będzie trzeba je mocno przytulić, zabrać w bezpieczne miejsce, odseparować od źródła złości i spokojnie do niego przemawiać. Dopiero kiedy dziecko odzyska zdolność słuchania argumentów można porozmawiać z nim o jego zachowaniu i ewentualnych konsekwencjach

Przykładowe pytania do zagniewanego dziecka po ataku złości:

1. Co się stało?

• nie chciałeś się podzielić albo poczekać na swoją kolej?
• nie chciałeś czegoś zrobić?

2. Co czułeś?

• że to niesprawiedliwie?
• smutek? złość?
• jakbyś miał zaraz wybuchnąć?

3. Co możesz zrobić następnym razem? Masz jakiś pomysł, jak to rozwiązać?

• jeżeli kopniesz lub uderzysz kolegę, co on poczuje?
• jeśli powiesz mu, czego chcesz, czy pozwoli ci to wziąć?
• jeśli nie, zapytaj, czy może się podzielić lub zamienić na coś, czym on chciałby się pobawić (tj. propozycja rozwiązania dla mniejszych dzieci, w przypadku starszych dajmy dziecku szansę samemu znaleźć rozwiązanie).

Pamiętajmy, że takie pytania dają przestrzeń do poradzenia sobie z emocjami i budują relację na linii rodzic-dziecko.

Konkretną formą pomocy do radzenia sobie ze złością dziecka może być KOŁO ZŁOŚCI.

Jak je wykonać i jak z niego korzystać?

1. W momencie, kiedy dziecko jest spokojne, pokaż mu koło i zapoznaj je  z pełnymi szacunku alternatywnymi sposobami wyrażenia złości.

2.Koło możecie narysować razem i podzielić na części jak tort. W każdej części zapiszcie wspólnie co może zrobić dziecko, gdy ogarnia je złość np. mogę z kimś porozmawiać o mojej złości, mogę wyskakać złość, mogę narysować złość, mogę boksować lub krzyczeć do poduszki, mogę zrobić 10 przysiadów. Powieście koło w dostępnym miejscu.

2.Kiedy Twoje dziecko się złości to zaakceptuj i nazwij to uczucie np. "Widzę, że się złościsz, może chcesz skorzystać z Naszego koła?".

3. Podejdźcie do koła i niech dziecko wybierze inny sposób wyrażenia swojej złości („co możesz zrobić ze swoją złością?”)

Bardzo ważne: Uczmy dzieci, że to co czują, jest w porządku. Akceptujmy emocje!!! Nie do przyjęcia są zachowania podyktowane uczuciem złości takie jak np. bicie, niszczenie zabawek. Koło wyboru może pomóc wybrać inną, zdrowszą formę wyrażenia tejże emocji. Zapraszamy do wykorzystania.

A co zrobić, gdy nie potrafimy dać dziecku wsparcia w momencie wystąpienia trudnych emocji?

Nie jesteśmy w stanie pocieszać dzieci bez ponoszenia wydatku energetycznego - po kilku sytuacjach kryzysowych, rodzic ma prawo czuć się wyczerpany i potrzebuje się doładować. A jak? Tak jak lubimy najbardziej: kąpiel, spacer, rower, film. Wybierzemy aktywność, która przynosi Wam największe odprężenie. Szukajmy możliwości, sposobów, a nie ograniczeń.

Najbardziej wspierająca, w sytuacji doświadczenia przez dziecko trudnych emocji, jest wspierająca obecność spokojnego dorosłego, który pomoże wrócić dziecku do równowagi. Tak więc dbajmy o Siebie.

Daniek J. Siegel – „Zintegrowany mózg-zintegrowane dziecko”.ŹRÓDŁO:

Małgorzata Musiał – „Dobra relacja – skrzynka z narzędziami dla współczesnej rodziny”.